Voorbij.                               Minks wekelijkse column 28-8-2024

Voorbij.                               Minks wekelijkse column 28-8-2024

Het leek plezierig lang te gaan duren. Denkbeeldig zou er geen eind aan komen. Een lange periode van vrijheid lag voor me.

Voordat u denkt dat dit een patriottisch schrijven wordt, heb geen bang, het gaat gewoon over mijn zeven weken vakantie.

Helaas was tie sneller voorbij dan gehoopt, en ook niet helemaal zoals gepland.

Ieder jaar rond die tijd gaat het café zo’n lange tijd dicht. Aan het begin van de schoolvakanties loopt de buurt leeg. Ritsen luxe auto’s, met caravans en skiboxen, verlaten de omgeving rond de Geestbrug. Een ware uittocht.

Ik heb er in die periode niks te zoeken en er is ook zeer weinig te verdienen.

Nu is het nog wel zo dat ik die 6 of 7 weken niet alleen vakantie vier hoor.

Er zijn genoeg klussen te doen en die probeer ik dan ook te volbrengen.

Het begon goed, een klusje van een dag in de kelder werd er één van 8 dagen.

Dat was de eerste tegenvaller, maar er was tijd zat dus geen paniek.

Ik wil geen klaagzang over u uitstorten dus ga ik dat ook niet doen, maar met de klussen thuis, voortkomend uit een langdurige lekkage, duurde de vakantie slechts 12 dagen. Kort doch hevig. Ik heb met volle teugen genoten van mij motahreis op de Black Beauty BMW, wat een beestmotah zeg.

Aardig stuk midden Europa gezien hoor, Neurenberg, Salzburg, Wenen, Praag. Mijn voorgenomen bezoeken aan Dresden en Leipzig gingen helaas niet door.

Te veel gelopen in musea en steden, ineens door mijn voet gezakt zeg maar.

Ik zat in het gebouw waar de voormalig president van Tsjechië, Vaclav Havel, ooit verhoord was door de communistische geheime dienst (nu een Hotel).

Met die kennis en de voetproblemen hield ik deze vakantie voor gezien.

Tijgah was alleen, dat zat me ook niet lekker, ik heb het thuis ook goed.

In één streep van zo’n 900 km naar huis, met de BB is zo’n rit geen straf.

       

Toch in totaal zo’n slordige 3000 kilometer op z’n sloffies gereden.

Wel met een decadent aantal extra’s, als daar waren: de beenleggers, cruise control en verwarmde handvaten. Mooie dingen gezien, bergen, dalen, wouden, velden. Prachtige hotels, zelf één met een zwembad, is heerlijk na zo’n rit.

Neen het was top. Nu alweer aan het werk, en zoals gewoonlijk hik ik daar tegenaan, maar eenmaal open vind ik het zalig, dat biertjes tappen.

Miste wel het afscheid en welkom bij Den ouden Neel en het kopen en afgeven van het souveniertje. Het was zo’n heerlijk ritueeltje. Dat is ook voorbij.   

     

Tekst: Mink Out.   Voorinschrijving De kunst van het kijken deel 2 begint snel.