Rinus Harkema. Minks wekelijkse column 5-11-2025
Rinus Harkema. Minks wekelijkse column 5-11-2025
Het kastje waar ik mijn columns in bewaar heeft een grote la vol met kerst- verjaardags- overlijdens- en geboortekaartjes.
De oogst van bijna 32 jaar een café runnen zit daar in.
Van de week rommelde ik door de la en vond een rood boekje.
Het was zo’n zelf gebonden boekje met bladzijdes zonder lijntjes of ruitjes.
Ik opende het. Herinneringen plopten, gelijk bellen, op de waterspiegel uiteen.
Het was van Rinus Harkema, op de dagbesteding had hij het boekje zelf gemaakt, cursus boekbinden, handig als je de inrichting ooit voorgoed verlaat.
Ik kocht het van hem in de Black Beauty, een nachtcafé waar de nuttigen en de nuttelozen der nacht honger, dorst en eenzaamheid trachtten te stillen.
Rinus zat daar vaak en schreef die zelfgemaakte boekjes vol met de flarden die door zijn verwarde hoofd schoten. Iedere dubieuze hersenflits voorzag hij van een soort karikatuurtekening welke best treffend en grappig waren.
10 euro heb ik er voor gegeven, goed genoeg voor nog wat biertjes en borrels.
Kan me herinneren dat ik het toen heb doorgenomen om de diepere betekenis van zijn teksten te vinden, niet gelukt. Vandaag zou ik weer een poging wagen.
Het waren meer kreten dan verhaaltjes, voorzien van de datum en namen van bekenden en onbekende mensen, merendeels vrouwen.
Als daar waren: Rita Verdonk, Katja Schuurman en Yvonne Keuls, ook minder bekende godinnen zoals Joke Jansen van de reclassering waar hij, gezien de betiteling ‘hoer’ voor haar naam, niet zo enorm lekker mee door een deur kon.
Lekker wijf was te lezen, maar niet voor Rinus, dus was ze al snel een hoer.
Het boekje was vet doorspekt met seksistische uitspraken die ik u bespaar.
Z’n verwarde teksten vertelden wel het 1 en ander over hoe of wat en zo.
Enkele random keuzes: “Hij had een rare ziekte, want hij mankeerde niks”.
“Kan ik het helpen dat mijn vader zo’n driftkop was, dat had hij nou eenmaal”.
“Ik heb helemaal geen contact met god, wel met de Paramafia (Parnassia)”.
“Hij had al een shock van-de-angst voordat hij de elektroshock kreeg. Let op de angstige ogen (stond er bij een karikatuur met echte angstige ogen)”.
“Tekenen en schilderen is een goede manier om orde in de chaos te scheppen”.
En gewoon ook in het Frans, zo uit het handje: “Partir, c’est mourir un peu”.
Ik ben niet zo goed in Frans, ff opgezocht: Weggaan is een beetje sterven.
En de laatste zin uit zijn bundel: “Rinus Harkema, de oh zo tedere crimineel”.
Ik leg het boekje weer terug in de la. Hoe zou het zijn met Rinus Harkema?
Tekst: Mink Out. Voor de sint bundels verkrijgbaar op: www.conckshop.nl
Ca. 1843 Man Mad with Fear. Gustave Courbet.