Mozes.                        Minks wekelijkse column 22-10-2025

Mozes.                        Minks wekelijkse column 22-10-2025

 

De pubquiz was weer zeer vermakelijk en erg gezellig.

Nog ff buiten een sjekkie, opruimen, klein biertje en naar huis.

Tussen de buien door stonden de diehard verslaafden te paffen.

Plots liep er een aardig verzopen kat tussen onze benen door.

Nou kwam dat regelmatig voor, maar deze was wel erg klein om op dit uur van de nacht buiten te zijn. Aan zijn nat vachtje te zien moest hij in de warmte. Met een hoog ballenknijp stemmetje zo van: “kommaah, kommaah, kommaah, kommaah” tussen het terrasmeubilair door in tijgersluipgang achter ‘het’ aan,

‘Het’ liet zich in de maling nemen en al snel had ik ‘het’ in z’n kittennekkie.

 

Het bewegend water in de spoelbak had zijn speelse aandacht, dus moesten dit woelwatertje goed in de smiezen houden om een waterballet te voorkomen.

Dit snoesje was een troetelkind, brokjes op de bar. Water kon Mozes niet genoeg naar binnen werken, het beessie had dorst, het was een heuse barkat.

Loslaten in het café was te link, allemaal plekken waar hij wel in kon en wij niet, dus een handenbindertje was het wel, geen moment kon Mozes alleen.

Na nog wat drankjes en heel veel knuffels moesten we de nacht in met Mozes.

In de dames. Bril dicht, als een soort verplicht, anders verzuipt tie wellicht.

t’ Was een noodoplossing. Altijd beter dan natte uren onder tochtige auto’s. Mozes zou op zeker niet voor een 2^e keer het hazenpad kunnen kiezen.

Plastic bak met een dekentje voor het slapen en een ander bakkie met een laag papiersnippers voor de ienieminie kleine en grote boodschap van Mozes.

Hartverscheurend was het om hem daar, hevig miauwend, achter te laten.

 

De dag er na moesten we hem wakker maken, hij strekte zich, zoals een kat dat kan doen, genoegzaam uit. Reismandje meegenomen als kennel, anders kwam er niets van werken. Amivedi, FB melding, die was zo weer thuis toch?

“Een meisje of jongen”, vroeg een biertjes nuttiger snel tussen 2 slokken in.

“Weet ik niet, vond het wat indiscreet om tussen die pootjes te gaan gluren”.

Na een gênante inspectie bleek Mozes een meisje, past wel in deze tijd van genderwisseling en vrije homoseksualiteit en zo. Lekker dan een Mozesmeisje.

Voorlopig zit Mozes in een opvanghuis en blijft ondanks het doodknuffelen wonderbaarlijk goed in leven. Tis allemaal wel extra gedoe, maar zo geinig. Het hele café met klanten en al is in rep en roer. En die naam Mozes? “Uit het water gehaald” (de stromende regen) en nog een vondeling ook, passend toch.

Een mooie naam “Mozes” ook voor een meissie;-) Maar of ze hem ook houdt?

     

Tekst: Mink Out. Voor de sint, bundels verkrijgbaar op: www.conckshop.nl