Knuffelpoes. Minks wekelijkse column 21-5-2025
Knuffelpoes. Minks wekelijkse column 21-5-2025
Laatst sprak iemand aan de bar over een heuse knuffelpoes.
Ik spitste mijn oren, ben verzot op knuffelen en op poezen.
Neen, het betrof hier geen spetterend happy end verhaal.
Het ging dus niet over dat wat de mensheid doet voortbestaan.
Het verhaal handelde over een bloedserieuze knuffelpoes met een missie.
Er was een poosje geleden dementie bij zijn vader vastgesteld. De pijn werd “verzacht” omdat het proces zich bij hem in een zeer rap tempo voltrok.
Voordat ze het beseften had vaders tanende geest afscheid genomen.
Al wat restte was zijn verschijning, maar hij was er duidelijk niet meer bij.
Ja, als omgeving heb je nog regelmatig valse hoop, omdat je elk grassprietje dat tegen de voorspelde wind inwaait, driftig verheft als een verbetering.
Bij Den Ouden Neel begon dat ooit met het niet meer kunnen bedienen van het Nespressoapparaat. Wat is er nou makkelijker dan dat zou je zeggen. Toen ze, na verloop van tijd, in een overvolle HEMA, luidkeels ‘In een rijtuigje’ zong en als een diva de mensen met glazige ogen aankeek al was het geen winkel- maar haar operapubliek, viel ook bij mij het allerlaatste kwartje.
Ze zat echt gevangen in haar eigen bubbeltje en zou er nooit meer uitkomen.
We gaven haar uiteraard nog steeds alle liefde. Had wel het gevoel dat we op die manier zo af en toe toch nog wel een beetje in haar bubbel doordrongen.
Nou ja, om op die knuffelpoes terug te komen: das een mechanische poes die miauwt, beweegt en geaaid wil worden, speciaal voor demente bejaarden.
In de familie van mijn barhangster was daar toch een soort van discussietje geweest tussen de voor- en tegenstanders van het ‘vader in de maling nemen met een neppoes’. De ‘Voors’ wonnen en de neppoes werd realiteit.
Mooi in dit verhaal is dat vader zich maar al te graag in de maling liet nemen.
Hij werd dolverliefd op die interactieve poes. Hij bouwde met dat ‘ding’ een band op en het gaf nog aanleiding tot gesprek ook, eigenlijk wel goed toch?
De ‘Tegens’ likken hun wonden en geven toe dat het toch niet zo’n heel slecht idee was. Die neppoes maakt veel overuren en wordt bijkant doodgeknuffeld.
Ik vond het toen, voor Den Ouden Neel, niks. Wij hebben het niet gedaan, voelde niet goed. Beetje respectloos, maar ja, als het helpt, waarom dan niet. Zo’n knuffelpoes kost € 140. En je kan meteen minder op bezoek, snappie;-).
Tekst: Mink Out. Nieuwe bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl
1876 Das Kätzchen (Old Man’s Treasure). Karl Gussow.