Goed woordje doen. Minks wekelijkse column 23-4-2025
Nou, deze week mag er zijn, of eigenlijk liever helemaal niet.
De begrafenissen vliegen me om de oren of het niets is.
Oude klant en buurman Ton. Nieuwe buurman naast de Conck, Nog niet eens op een overlijdensbare leeftijd. Niets aan de hand, ineens weg. Zo zit je aan de vergadering van de VVE en zo is het gedaan.
M’n zwager heeft, met veel tegenzin, ook het aardse voor het eeuwige geruild.
Dan Bert, een gozah die ik al vanuit mijn jeugd kende, kort ziekbed, klaar.
Gewoon vier in 1 week, en dan zo rond de Pasen, je zou er bang van worden.
Nou ben ik niet zo bang uitgevallen en zit ik zo langzamerhand wel in de hoek waar met enige regelmaat dit soort klappen vallen, maar vier in 1 week geeft wel stof tot overpeinzing. Het leek te wennen, maar dit was wel wat veel?
Als de ooievaar langskomt is het (meestal;-) feest, maar de onherroepelijke consequentie daarvan is dat Magere Hein je vroeg of laat weer op komt halen.
Het leven is een lening, je krijgt het en het wordt je ook weer ontnomen. Logisch natuurlijk, je raakt dierbare kwijt en dat doet pijn.
Het ís ook een sof dat het leven stopt. Hierin zijn we weerloos, das ff wennen.
Ik ben het ook niet eens met dit systeem, maar je doet er helemaal niets aan.
Het hoort er gewoon bij. Je moet er in godsnaam maar gewoon in berusten.
En dan alsnog die Paus ook, 1e Paas was hij er nog en de 2e Paas was hij klaar.
Vond het trouwens een tragische vertoning dat men zo’n zwaar zieke man nog een beetje over een plein in de rondte rijdt. Kan dat echt niet bevatten.
En dan die huilende mensen. Wellicht zult u mij een ongevoelige man vinden, maar waarom huilen, huilen voor het gemis van iemand die je denkt te kennen?
Begrijp me niet verkeerd, ik had wel wat met die man. Ik ben een heiden of woke gezegd een atheïst, maar volgens mijn cafébazen-inschattingsvermogen was het een aimabel mens. Deed echt zijn best er wat van te maken leek mij. Ok een beetje conservatief wat betreft LHBT enz. en levensbeëindiging en zo, maar bij die onderwerpen is het kerkelijk ijs nou eenmaal lastig te breken.
Ik denk wel dat hij een 1e barstje in dit steenkoude ijs heeft aangebracht.
En dan ook dat er hele volksstammen voor hem gaan bidden, waarom?
In de hemel komt zo’n Paus op zeker, daar hoeft men niet voor te bidden.
Zijn strijd is gestreden. Hij is er geweest. Wellicht kan hij nog een goed woordje doen voor die andere vier hierboven beschreven, dat zou fijn zijn.
Dit stukje is niet bedoeld om mensen te beledigen, tis gewoon mijn mening.
Tekst: Mink Out. Nieuwe bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl
