Dating-sneltoets.                 Minks wekelijkse column 24-11-2021

 

Dat ik aan Facebook verslaafd ben heeft zo zijn redenen.

Tis een podium voor mijn verhaaltjes. De kunst vliegt je om de oren. Je komt oude en nieuwe bekenden tegen en als alleenwonende kan je met anderen dingen delen die je zoal meemaakt.

Vroeger wel eens samengewoond. Op den duur was zij niet meer in mijn mening geinteresseerd en vice versa. Dan beter huiselijk met FB.

Als men daar genoeg van me heeft, vertrekken ze met stille trom en zijn er altijd weer mensen die het wel, of nog steeds, boeit.

Met vertrekkende vriendinnen ging dat vaak een stuk luidruchtiger. Wanneer die de deur achter zich dichtsloegen werd het pas echt stil.

Het contact gaat nog klokkie rond ook, mensen all around the world. Neen, zo krijgt eenzaamheid op mij weinig vat. Niemand in huis nodig!!!

 

Nou blijk ik van de week plots op FB een dating-sneltoets te hebben.

Niks voor mij maar hij zat daar wel erg gluiperig onderaan op het scherm van mijn mobiel. Niet van belang maar op de laptop zat hij niet.

De eerste keer drukte ik de knop per ongeluk in.  

Er verscheen een scherm met de tekst: vind liefde via je interesses.

Weggedrukt, niks voor mij of was het relatieangst die ik niet had???

Na wat dagen van ingehouden nieuwsgierigheid kwam ik toch weer in de verleiding om de verleider uit te hangen en drukte op het hartje.

Nou, als je deelnam kwam er niemand van je huidige FB kring achter.

Dat was al een hele geruststelling. Of ik klaar was om een match te vinden? Er was een keuze tussen ‘aan de slag’ of ‘niet nu’.

 

Die gluiperd van een Zuckerberg ging natuurlijk weer het hemd van je kont vragen, wel meteen spannend voor een potentiële vlam….. of niet.

Zo wisten ze weer meer van je, geen zin in, zou ik op ‘nu niet’ drukken.

Dat betekende dus later misschien weer wel. Dan wisten ze toch ook weer dingen van me en kreeg ik dáár weer allemaal advertenties voor.

Heb heel FB maar ff weggedrukt. Hoefde ik die keus niet te maken.

Maar toch hé die dating-sneltoets lonkt. Nee niks voor mij, verkering.

 

Tekst: Mink Out.        Binnenkort de bundel.         Meer: www.conck.nl

Een familie die nooit was.   Minks wekelijkse column 10-11-‘21

 

Hij was een begaafd schilder, ja uhhhh niet van huizen, of toch, ja hij schilderde wel huizen maar dan op een doek.

Het liefst schilderde hij mensen. Ten eerste zichzelf.

Hij was ziekelijk gefixeerd op zijn eigen persoontje.

Er zijn zat zelfportretten. Gekleed en regelmatig ook naakt in houdingen die niet veel aan de verbeelding over laten, zeg maar.

 

Verder schilderde hij vooral vrouwen, het liefst jonge vrouwen.

Vaak ook schaars of niet gekleed. Met een paar strepen zette hij ze neer op doek of papier. Zonder aarzeling, bam, meteen raak.

Je kijkt via het gezicht regelrecht in de ziel van zijn modellen.

Zeg maar ff in een poging weer te geven wat men denkt of voelt.

Expressionisme noemt hij, die er verstand van heeft, dat.

 

Als de ogen van de argeloze museumbezoeker langs de provocerende afbeeldingen van deze Egon Schiele glijden, worden gevoelens aardig op de proef gesteld. Kan dit eigenlijk wel. Tis bijna of echt porno.

Dat viel anno 1912 ook de Rechterlijke Macht in Oostenrijk op en onze Egon werd aangeklaagd voor dingen met minderjarigen.

Dit werd niet bewezen en onze over-geobsedeerde schilder kreeg een korte straf, voor het tonen van pornografie aan minderjarigen.

De rechter verbrandde in afschuw een der bewijsstukken: een tekening met een amoureuze voorstelling. Egon was furieus.

 

Een tragisch einde. Egons vrouw, zes maanden zwanger, overlijdt aan de Spaanse griep. 3 dagen later glijdt Egon (28) haar kalm achterna .

In de stille, verlaten studio vindt men een groot schilderij met daarop Egon Schiele, die de kijker quasi verbaasd aanstaart.

Voor hem zijn vrouw Edith die haar blik teleurgesteld afwendt met tussen haar benen een, zich aan haar hand vastklampend, kind.   

Een schilderij van een familie: een familie die nooit was.

     

Tekst: Mink Out.        Bundel nu verkrijgbaar: www.conckshop.nl

Dat hou je voor jezelf.       Minks wekelijkse column 3-10-2021

 

Met de feestdagen op komst wil ik toch even ingaan op een aantekening die ik jaren geleden maakte.

Tis zo’n gedachte die men liever voor zichzelf houdt maar bij gebrek aan inspiratie spuug ik hem maar gewoon ‘s op tafel.

Het is een irritatie die je vanuit meerdere invalshoeken kan bekijken. De 1 zal zeggen: “waar zeik je over” terwijl een ander het wellicht volkomen met me eens is. We zien wel waar het schip strandt.

Ik ga niet zwartgallig doen door het te hebben over die zak zeulende hulp van de Sint. Dat onderwerp krijgt, vind ik, een te lange baard.

 

Neen, de zaaigrond voor mijn ergernis zit hem in het volgende.

Zo voor de feestdagen krijg ik nogal wat kerstkaarten.

Dat dit heel attent is van de afzenders staat uiteraard buiten kijf.

Maar tussen al die bonte en ingetogen enveloppen met dito inhoud, zitten er altijd wel enkele zonder postzegel.

Niet omdat hij ongefrankeerd is verstuurd of het zegel er afviel. Neen, het komt doordat deze mensen de groet zelf in de bus gooien.

Wanneer ze stad en land afreizen om hem persoonlijk te bezorgen is dat benijdenswaardig, maar het betreft hier echte dichtbijwoners.

 

Is dit nou typisch een staaltje Hollandse zuinigheid of hoe zit dat?

Ik kan er ook wel inkomen. Zonde van de porto maar toch sluimert bij mij het nare idee dat die euro er voor mijn persoontje niet af kon.

Sluit nou deze kerst die zegel gewoon eens bij, in de enveloppe.

Al is het alleen maar om mij van deze, wellicht psychische, kronkel af te helpen en tegelijkertijd mijn Hollandse zuinigheid te staven;-).   

Nou bestaat er natuurlijk het risico dat ik een enkeling, door deze column, op zijn geslachtsdeel trap, maar dat merk ik dan nog wel.

Of zou hij zijn blinde Minkhaat, veroorzaakt door mijn opmerkelijke openheid, ook zien als iets dat je liever voor jezelf houdt.

 

Tekst: Mink Out.        Bundel nu verkrijgbaar: www.conckshop.nl

 

P.S. Nu de vertrouwde papieren kersthoffelijkheid wordt verzwolgen door zijn digitale opvolger kon ik deze column nog net ff doen.

Prachtig kind.                     Minks wekelijkse column 27-10-2021

 

Tutje (ons elektrisch autootje) zoeft alweer fijn een poosje door het Randstadse land als mijn heerlijk woon- werkvervoer.

Tis een zalig ding en een deugd om in te rijden, telkens weer.

Dat het een zalig ding is valt ook veel medeweggebruikers op.

Tutje is een echte sjansdoos. Wanneer men haar (en mij) voorbij zien snorren worden we vaak, met een lach op het gezicht, nagewezen.

 

Zo was ze in de vrijdagmiddagverkeerschaos (mooi scrabblewoord trouwens, maar dit terzijde) ook weer overdreven aandachtsgeil.

Een flinke SUV was in de remmen gegaan voor de flitser bij het stoplicht van de Laan Copes van Cattenburch/Raamweg. Berucht ding.

Tutje en ik stonden naast dit rijdend kasteel ook op poleposition.

Ik voelde dat er vanuit de SUV naar ons gekeken werd. Om de aandacht te smoren staarde ik ongenaakbaar voor me, je weet nooit.

Totdat aanhoudend kloppen me min of meer tot aandacht verplichtte.

Ik keek naar links, pal in het gezicht van een klein meisje met blond vlashaar en een veel te grote zonnebril op haar eigenwijs wipneusje.

Be bril gaf haar de uitstraling van een over het paard getilde diva.

Met haar duim omhoog prees ook zij Tutje (en mij) de hemel in.

Ik stak ook mijn duim op en we begrepen elkaar. Het raam ging open.

 

Met een kordate kinderstem riep ze: “wat een leuk klein autootje”.

“Bedankt, maar wat een grote zonnebril heb je op”. “Is van mama”. “O, maar uh je mist een voortand, heeft je vader die er uit geslagen of zo? (hij zat er naast en lachte, de kindertelefoon kon wachten;-)”.

“Nee, heb ik er zelf uitgehaald, ik heet Fleur, en jij?” “Ik heet Mink”.

“Zo heet mijn broer ook” sprak ze, en wierp terloops een verbaasde blik naar haar vader die geamuseerd mee zat te luisteren.

“Ja maar deze Mink is al 64 en die van jou?” “Mijn broer is ook al 9”.

Het groene licht ging aan, de flitser uit. De file kroop verder.

Raam dicht, vrolijk zwaaien ten afscheid, wat een prachtig kind.

 

Tekst: Mink Out.                 Bundel verkrijgbaar: www.conckshop.nl